Eiser houdt zich bezig met advisering en levering van interim-oplossingen en met het ter beschikking stellen van arbeidskrachten. Op 25 oktober hebben eiser en gedaagde telefonisch contact gehad over een opdracht bij een bank, naar aanleiding waarvan gedaagde zijn cv heeft gestuurd. Op 28 oktober heeft eiser de datum voor het intakegesprek bevestigd per mail.

Op 5 november heeft eiser per mail aan gedaagde gevraagd om een aantal documenten op te sturen, waaronder enkele persoonsgegevens zodat de Verklaring Omtrent het Gedrag kon worden opgevraagd. Op 7 november heeft gedaagde deze per mail aan eiser verstuurd en aangegeven dat het proces omtrent de verklaring al in gang is gezet.

Verder heeft gedaagde gevraagd of het mogelijk is om direct het bedrag bij het payrollbedrijf te innen. Eiser heeft hierop geantwoord dat het payrollbedrijf eiser betaalt en hij gedaagde zal betalen. Gedaagde geeft aan hier een slechte ervaring mee te hebben en ziet de betalingsconstructie niet zitten. Eiser geeft aan dat hij een andere optie niet ziet zitten. Ook geeft gedaagde aan een hoger uurtarief te willen.

Eiser en gedaagde hebben meerdere malen telefonisch contact gehad, waarin gedaagde nogmaals aangeeft dat hij de betalingsconstructie niet ziet zitten en zich wil terugtrekken. Over het hoger uurtarief was ook nog niets overeengekomen op dit moment. Eiser heeft naar aanleiding van de terugtrekking een mail gestuurd aan gedaagde waarin eiser heeft aangegeven dat ondanks de eerdere toezeggingen, de opdracht is stopgezet.

Eiser stelt dat er tussen partijen een arbeidsovereenkomst tot stand is gekomen. Volgens eiser mocht hij redelijkerwijs uit de verklaringen en gedragingen van gedaagde afleiden dat er een arbeidsovereenkomst tot stand zou komen, of is gekomen. Over de essentiële onderwerpen is namelijk wilsovereenstemming bereikt.

In tegenstelling tot eiser stelt gedaagde dat er geen arbeidsovereenkomst tot stand is gekomen. Hij stelt dat er geen wilsovereenstemming is bereikt over de essentiële onderwerpen, onder meer over de manier van uitbetaling.

Een overeenkomst komt tot stand door aanbod en aanvaarding. De inhoud van het aanbod en de vraag of er overeenstemming is bereikt, wordt bepaald aan de hand van de wilsvertrouwensleer. Dit houdt in dat er geen rechtshandeling tot stand komt als de wil van één van de partijen ontbreekt, tenzij er sprake is van een bij de wederpartij opgewekt gerechtvaardigd vertrouwen.

De rechtbank is van oordeel dat er tussen partijen geen arbeidsovereenkomst tot stand is gekomen. Hoewel er overeenstemming was over de inzet bij de bank, was er nog geen overeenstemming bereikt over de betalingsconstructie en het hoger uurtarief.

Van wilsovereenstemming over de essentiële onderwerpen was dus nog geen sprake. Er was zelfs nog ruimte voor verdere onderhandelingen over de nog niet overeengekomen onderwerpen. Het feit dat het proces al in gang was gezet, waaronder het proces omtrent de verklaring, betekent niet dat er wel al sprake was van wilsovereenstemming en het tot stand komen van een arbeidsovereenkomst.

Er is dus geen overeenkomst tot stand gekomen tussen partijen. Om een overeenkomst tot stand te laten komen, moet er sprake zijn van aanbod en aanvaarding. Om te bepalen wanneer er sprake is van aanbod en aanvaarding, moet er worden gekeken naar de wilsvertrouwensleer. Op grond van de wilsvertrouwensleer wordt bepaald of er een overeenkomst tot stand is gekomen.

Weet u niet zeker of er een overeenkomst tot stand is gekomen tussen u en een andere partij, of vindt u dat er geen overeenkomst tot stand is gekomen terwijl de andere partij dit wel vindt? Schroom dan niet om contact met ons op te nemen.