Eiser, werknemer, is van 1 juni 2015 tot 28 juli 2016 via een uitzendovereenkomst in dienst geweest bij een uitzendbureau (hierna: “formele werkgever”). Gedurende het dienstverband bij de formele werkgever is eiser tewerkgesteld bij een bedrijf (hierna: “materiële werkgever”).

Op 28 januari 2016 meldt eiser zich telefonisch ziek bij de formele werkgever. De ziekmelding is doorgegeven aan de bedrijfsarts. Eiser bezoekt de bedrijfsarts voor het eerst op 9 februari 2016. In het formulier dat de bedrijfsarts heeft opgesteld is onder andere opgenomen dat eiser last heeft van lichamelijke klachten die hem beperken met lopen en staan.

In de brief van 5 augustus 2016 schrijft eiser aan de materiële werkgever dat hij tijdens het verrichten van de werkzaamheden letselschade heeft opgelopen en dat hij hiervoor de materiële werkgever aansprakelijk stelt. Eiser heeft ook de formele werkgever aansprakelijk gesteld. De formele werkgever stelt dat eiser hier nooit eerder melding van heeft gemaakt en dat eiser voor de indiensttreding ook last had van zijn knie.

Uit bovengenoemd artikel vloeit voort dat zowel de formele als materiële werkgever voor het verrichten van arbeid zodanige maatregelen treft en aanwijzingen geeft als redelijkerwijs nodig is om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werknemer schade lijdt.

De zorgplicht die de werkgever dus heeft, brengt mee dat een werknemer die zijn werkgever aansprakelijk wil stellen voor ongeval kan volstaan te stellen en zonodig te bewijzen dat hij deze schade heeft opgelopen in de uitoefening van zijn werkzaamheden. De werknemer moet daarbij tenminste aangeven wanneer het ongeval zou hebben plaatsgevonden en dat hij in algemene zin beschrijft wat zich heeft voorgedaan.

De kern van het geschil is of zowel de formele als materiële werkgever aansprakelijk kunnen worden gesteld voor de schade die eiser heeft opgelopen.

Eiser heeft na het ongeval alleen aan de planner van de materiële werkgever medegedeeld dat er niet op hem kon worden gerekend de volgende dag. Ook heeft eiser bij zijn ziekmelding bij de formele werkgever geen melding gemaakt van een arbeidsongeval. Daarnaast is er nergens in het verslag van de bedrijfsarts vermeld dat er sprake is geweest van een arbeidsongeval. Eiser heeft dit bij de bedrijfsarts ook niet gemeld. Verder heeft eiser geen algemene beschrijving gegeven van wat er die dag is gebeurd.

Naar het oordeel van de rechtbank kan eiser zowel de formele als materiële werkgever niet aansprakelijk stellen voor de schade. Eiser heeft geen algemene omschrijving van de gebeurtenis gegeven en heeft alleen gesteld dat hij schade heeft geleden. Volgens de rechtbank is dit niet genoeg. Eiser heeft niet voldaan aan de ondergrens van de stelplicht.

Heeft u op de werkvloer in de uitoefening van uw werkzaamheden schade opgelopen en wil uw werkgever de aansprakelijkheid niet erkennen? Neem dan gerust contact met ons op. Wij kunnen beoordelen of u in aanmerking komt voor schadevergoeding.